Πτήσεις με έναν μόνο πιλότο

Για να πετάξει κάποτε ένα αεροπλάνο, στο πιλοτήριο έπρεπε να είναι παρόντες ο κυβερνήτης του αεροσκάφους, ο συγκυβερνήτης και ο ιπτάµενος µηχανικός. Όχι πια. Στον θάλαµο διακυβέρνησης βρίσκονται πλέον µόνο ο κυβερνήτης και ο συγκυβερνήτης. Και στο µέλλον, χάρις στην αλµατώδη τεχνολογική πρόοδο, απαραίτητος θα είναι µόνο ο κυβερνήτης.

 

«Ενδεχοµένως να είναι εφικτό», υποστηρίζει στη «Wall Street Journal» ο Κέβιν Χάιατ, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της µη κερδοσκοπικής οργάνωσης Flight Safety Foundation, που ασχολείται µε θέµατα ασφάλειας πτήσεων.

Η εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών Εmbraer, από τους µεγαλύτερους προµηθευτές αεροσκαφών 40 και 100 θέσεων στις αερογραµµές των ΗΠΑ, οραµατίζεται τα επόµενα 10 µε 15 χρόνια τα αεροπλάνα της να µπορούν να πετούν µόνο µε έναν κυβερνήτη. 

Παράλληλα, η οµάδα αεροηλεκτρονικής «Θαλής», σχεδιάζει ένα κόκπιτ νέας γενιάς, µε το οποίο απαιτείται µόνον ένας χειριστής και σε περίπτωση ανικανότητας του πιλότου, ο χειρισµός θα πραγµατοποιείται από το έδαφος. 

Η προοπτική του κυβερνήτη σόλο, βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των συζητήσεων στον κλάδο των αεροµεταφορών. Είναι όµως αµφίβολο αν το νέο σύστηµα θα το αποδεχθούν το επιβατικό κοινό, οι ρυθµιστικές αρχές, οι ασφαλιστικές και οι µεγάλες αεροπορικές εταιρείες.

Τι θα συµβεί αν ο κυβερνήτης αισθανθεί µια ξαφνική αδιαθεσία είναι το εύλογο ερώτηµα που τίθεται. Σύµφωνα µε έρευνα της αµερικανικής πολιτικής αεροπορίας, το 2004, οι συνηθέστερες µορφές ανικανότητας του κυβερνήτη εν πτήσει, είναι η απώλεια των αισθήσεων, τα καρδιολογικά, νευρολογικά και γαστρεντερικά προβλήµατα. 

Με τηλεχειρισµό

Όπως εξηγεί ο Χάιατ, σε περίπτωση ανικανότητας του κυβερνήτη, βάσει των οµοσπονδιακών κανόνων, οι πιλότοι υποχρεούνται να προσγειώσουν το αεροσκάφος στο πλησιέστερο «κατάλληλο» αεροδρόµιο.

Υποστηρίζει λοιπόν πως σε περίπτωση που τα κοντινά αεροδρόµια δεν διαθέτουν πιλότους ικανούς να κυβερνήσουν µεγάλα αεροσκάφη, χάρις στο νέο σύστηµα, το αεροσκάφος δεν θα µένει ακυβέρνητο και οι επιβάτες θα φθάνουν χωρίς προβλήµατα στον προορισµό τους. 

Για να γίνει αυτό, τον έλεγχο του αεροσκάφους θα αναλαµβάνει εφεδρικός πιλότος, που θα ενηµερώνεται διαρκώς για την κατάσταση στον αέρα από τα υπολογιστικά συστήµατα -ορισµένα µοντέλα αεροπλάνων µεταδίδουν συνεχώς δεδοµένα που αφορούν τις µηχανές και άλλα συστήµατα. 

Σήµερα, άλλωστε, αεροπλάνα του αµερικανικού στρατού πετούν χωρίς πιλότο, µε χειριστές εδάφους. Θεωρητικά, θα µπορούσε να εφαρµοστεί το ίδιο και στα αεροπλάνα της πολιτικής αεροπορίας, επισηµαίνει ο Χάιατ. 

«Αν όµως κοστίζει περισσότερο, τελικά ποιο θα είναι το πραγµατικό κέρδος;», διερωτάται.

Ιρλανδικό µοντέλο

Ασφαλώς θα µειώνονταν σηµαντικά τα εργατικά έξοδα των αεροπορικών εταιρειών, σηµειώνει η «Wall Street Journal». Είναι χαρακτηριστικό πως ο διευθύνων σύµβουλος της πολύ φθηνής ιρλανδικής αεροπορικής εταιρείας CΕΟ, έχει εισηγηθεί στις σύντοµες πτήσεις να µην υπάρχει συγκυβερνήτης.

Το σκεπτικό του είναι ότι οι πτήσεις αποτελούν ως επί το πλείστον δουλειά των υπολογιστών και η πιθανότητα να συµβεί κάτι στον πιλότο είναι πολύ µικρή. Επιπλέον, θεωρεί πως και το υπόλοιπο πλήρωµα θα πρέπει να εκπαιδεύεται, ώστε σε περίπτωση ανάγκης να µπορεί να αναλάβει δράση.

Ο κυβερνήτης αρρώστησε 

Τους τελευταίους έξι µήνες, παγκοσµίως, έχουν αναφερθεί τουλάχιστον τέσσερα περιστατικά εκτάκτου ανάγκης. Τον περασµένο Ιούνιο, στο κόκπιτ ενός Βoeing 747 κάθησε ιπτάµενος φροντιστής των αµερικανικών αερογραµµών, ο οποίος έχει µεν άδεια να πιλοτάρει αλλά δεν είχε κυβερνήσει αεροσκάφος για 20 χρόνια. 

Αναγκάστηκε ωστόσο να αναλάβει δράση, όταν ο κυβερνήτης αισθάνθηκε ενοχλήσεις στο στοµάχι. Η Πάτι ντα Λούνα, µέλος του πληρώµατος, αποκαλύπτει ότι επειδή το αλτίµετρο (όργανο µέτρησης υψοµέτρου) βρίσκεται στην πλευρά του συγκυβερνήτη, ανέλαβε η ίδια να ρυθµίσει το υψόµετρο δύο φορές.

Έπρεπε ακόµη να ελέγχει την κυκλοφορία στον αέρα και παράλληλα να παίρνει οδηγίες από τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας µέσω ασυρµάτου. Εντέλει, η πτήση 1612 προσγειώθηκε κανονικά. «Ήµουν απλώς εφεδρική. Ίσως ανάµεσα στους επιβάτες να υπήρχαν πιλότοι πολύ πιο πεπειραµένοι, όµως το πλήρωµα δεν ήθελε να ανακοινώσει ότι ο κυβερνήτης ήταν άρρωστος», εξηγεί. 

Το 2009, κατά τη διάρκεια της πτήσης Βρυξέλλες - Νιου Τζέρσεϊ πέθανε ξαφνικά ο κυβερνήτης Κρεγκ Λενέλ. Οι δύο συγκυβερνήτες (στις πτήσεις που διαρκούν πάνω από οκτώ ώρες υπάρχουν περισσότεροι πιλότοι, ώστε να µπορούν να ξεκουράζονται) προσγείωσαν το Βoeing 747 µε επιτυχία, ενώ οι επιβάτες πληροφορήθηκαν το γεγονός του θανάτου όταν πια βρίσκονταν στο έδαφος.

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ